Küflü Yiyecekler Güvenle Tüketilir mi?
Küflenmiş gıdalar ne zamana kadar yenilebilir? Herhangi bir küf cinsi yenilir mi? Yumurta kartonları üzerinde basılı olan son kullanma tarihi ne kadar önemli?
Amerika’da üretilen yıllık yiyeceklerin 0’unun toplam değeri 48.3 milyar dolardır. Bu miktar tatillerde tüketilen yiyecek miktarı değildir. Birleşmiş Milletler Çevre Programı’na göre çöpe atılan yemek miktarı bu kadar. Zengin ülkeler, her yıl 222 milyon ton gıdayı çöpe atıyorlar; bu neredeyse tüm Afrika’nın net gıda üretimidir.
Tarım yoluyla gıda üretimi, ABD’de mevcut su arzının% 80’ini kullanmaktadır, yani yenilmemiş gıda, önemli bir miktarda suyu boşa harcamaktadır. Doğal Kaynaklar Savunma Konseyi tarafından hazırlanan bir rapora göre, “çiftlikten çatala” süreci ABD toplam enerji bütçesinin % 10’unu ve arazilerin % 50’sini kullanmaktadır. Organik atık aynı zamanda ABD depolama sahalarının ikinci en yüksek bileşeni ve metan gazının en çok üretildiği yerlerdir, bu da fazlasıyla artan küresel sıcaklıklara yol açabilen bir sera gazıdır.
Bu atıkların çoğu evlerimizde üretilmektedir; yiyeceklerimizin büyük bir kısmını kötü oldukları için atıyoruz çünkü ya üzerlerinde küf görüyoruz ya da paket üzerinde yazılı son kullanma tarihi geçtiği için atıyoruz. Ancak aşırı temkinli mi davranıyoruz? Küflü yiyeceklerin bazıları hala güvenle yenilebilir mi? Teknik olarak zamanı dolan bozulmaların bazıları kurtarılabilir mi? Kötü olduğunu düşündüğümüz yiyecekleri hangilerini hala tüketebiliriz buna bakalım.
Küf Gördüğünüz de ne yapmalıyız?
Küfler, tahminen onlarca ila yüzbinlerce farklı türde ortaya çıkan mikroskobik mantarlardır. Aslında, bilim adamları hala her zaman bu canlıların yenilerini keşfediyorlar. Bununla birlikte, çoğu tür bir iplik veya parmak benzeri yapıya sahiptir ve mikroskop altında gözlemlendiğinde küçük mantar bobin ormanlarına benzemektedir. Bu demek oluyor ki sporlar ya da yemekten uzanan renkli kafalar yalnızca küflü bir buzdağının ucu gibidirler. Küfün sapı potansiyel olarak gıdada daha da derinleşebilir ve hatta bir kök veya dal sistemine sahip olabilir. Görünür olmayan ve potansiyel olarak zararlı bakteriler de kalıp ile beraber büyüyebilir. Bazı küfler solunum sorunlarına yol açabilen alerjik reaksiyonlara neden olurken, diğer daha tehlikeli çeşitlerde mikotoksinler üretilmekte ve hastalığa neden olabilen zehirli bir madde üretmektedir.
Diğer taraftan bazı küfler bildiğimiz ve severek yediğimiz gıdaları yapmak için gereklidir. Örneğin, Roquefort (Rokfor), mavi ve Gorgonzola peynirleri yapmak için peynir üretim sürecinde küf sporları tanıtılır (verilir). Brie peyniri, yemek için güvenli olan beyaz bir yüzey kalıbıyla (küfle) kaplıdır. Diğer gurme salamları ince, beyaz bir küf tabakasıyla satılır ki bu güvenle tüketilebilinir ancak başka küf türlerinin büyüdüğü görülürse, bunlar kesinlikle tüketilmeden atılmalıdır.
Bazı durumlarda, küflü yiyecekler hala güvenle yenilebilir. Küf yüzeyde görünür hale geldiğinde, yüksek nem içeriğine sahip yiyeceklerin yüzeyden daha derinlerde kontamine olma ihtimalleri yüksektir. Bu tür nemden zengin gıdaların atılması gerekmektedir. Bunlar etler, yoğurt, ekşi krema, reçel / jöle, ekmek ürünleri, fıstık ezmesi, pişmiş makarna ve her türlü arta kalanı içerir. Salatalık, şeftali ve domates gibi yumuşak sebzeler de bulaşma varsa atılmalıdır, ancak lahana, havuç gibi sağlam sebzelere küfün nüfuz etmesi zordur ve böylece küf çıkarılırsa yemek için güvenli hale gelirler. Bu tür gıdaları tüketmeden önce küfün büyüme alanının etrafında ve altından en az 2 cm lik bir alanın temizlenmesi yeterlidir. Keserken bıçağı küflü bölgeye sürmediğinizden emin olun çünkü yiyecek maddesinin geri kalanını kirletme riski taşırsınız. Sert peynirlerde, küf dikkatlice çıkarılırsa kurtarılabilir.